Woolige tijden
Nee, het is geen typefout maar het staat er echt….Woolige tijden. Ik heb wel 20 Woolie’s gemaakt de afgelopen 2 weken, veel anders kon ik niet. Ik was ziek. Nou ja….ziek….niet ziek maar ik liep leeg na elke maaltijd, gepaard gaande met veel maagkrampen en alleen bankhangen, Netflixen met mijn laptop op schoot en het maken van Woolie’s behoorde nog tot de mogelijkheden. Vreselijk was het. Nu gaat het beter, we zijn 2 weken en 20 Woolie’s verder (op het moment dat ik dit schrijf is het 29 december 2022). Ik ben ruim 5 kilo afgevallen in deze periode, dat is dan wel weer mooi meegenomen. Mijn lichaam heeft zich letterlijk zelf op de zelfreinigende en rust stand gezet. 

Sinds gisteren eindelijk wat meer energie maar ik had er toch nog een dagje nabankhangen en Netflixen en Woolie’s maken van gemaakt. Maar mentaal heb ik de afgelopen 2 weken (eigenlijk 4) wel hard gewerkt. Dat is is eigenlijk al begin dit jaar begonnen, toen ik drie kwartier huilend bij de accountant heb gezeten. Ik zat erdoor, maar wist niet waardoor. Ik wist alleen dat ik op een kruising stond en niet wist welke kant ik op moest. Daar begon alles.

Coaching heeft mij op het juiste spoor gezet en daarbij ook een consult handlezen in augustus. De lijnen in mijn handen vertelden mij veel wat ik wel wist natuurlijk, maar ook veel wat ik niet wist en een paar dingen die ik heel diep van binnen wel wist maar daar flinke plamuurlagen overheen had gelegd omdat dat niet in deze maatschappij als “norm” wordt gezien. Maar ja….wie bepaalt wat een “norm” was? Nu ben ik ook anders dan anderen, zo heb ik mij altijd gevoeld, al vanuit mijn jeugd. Maar men zei altijd: Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg!!?? Dus probeer je tegen beter weten in “normaal” te doen.

Ik ga nu zeggen wat zij zag en dat vind ik best spannend, maar het kan best zijn dat je denkt, ach meid, dat wist ik al lang! Ik heb in mijn handen een dubbele Sjamanistische lus staan, dat betekent dat ik helende handen heb en meer dingen zie, ervaar, voel dan een “normaal” iemand. Het Sjamanisme trekt me al heel lang zonder dat ik wist dat dat zo heette. Dat gaat al terug naar mijn 1e zwangerschap. Ik heb bij elke zwangerschap een CD met Indianenmuziek gedraaid, zoals Sacred Spirits. Zo gauw ik die muziek hoorde was het goed, ik kwam in zo’n ontspannen toestand, een soort trance wat mij ook bij de bevallingen heel goed hielp. Een soort oerkrachten en oerweten kwamen er dan boven. Ik was toen 24, nu ben ik 51…
Mede daardoor heb ik gekozen voor die handlezing. Als het in mijn handen zou staan, wist ik welk pad ik op de kruising wilde gaan bewandelen, dus de dubbele sjamanistische lus was voor mij de bevestiging om dat pad te gaan bewandelen en op zoek te gaan naar wie ik nu eigenlijk ben diep van binnen.

Als je meer wilt weten wat een Sjamaan eigenlijk is en je kent mij, dan zal je veel herkennen, ik heb de afgelopen maand veel van haar mogen leren en veel inzichten gekregen:
https://www.sjamanismedebuizerd.nl/wat-is-een-sjamaan/

Vooral dit stukje:
“De Sjamaan ervaart een soort spirituele roeping tot het verlichten van het lijden van de natuur, de dieren, de mensheid. De Sjamaan kan daar niet omheen… een onbeteugelde drang tot helpen… genezen… ondersteunen… begeleiden… delen… leren…”
Dat ben ik……dat is waarom ik Wikkelcare heb mogen laten ontstaan, dat was geen vraag, dat moest er gewoon komen en ik mocht dat neer gaan zetten. Dat is waarom ik complementaire behandelingen heb geschreven, dat is waarom ik doe wat ik wil doen, maar nog niet doe……(snap je het nog?)

Ik zei altijd: Een Sjamaan ben je of je bent het niet. Je kan het niet worden. Je hebt wel de keuze om dat pad te gaan belopen en het in jezelf wakker te maken. Heel veel mensen noemen zich Sjamaan, dat is net als schoonheidsspecialiste een vrije titel, ik wil mijzelf ook zo echt niet noemen, zo van “hé, hallo, ik ben een Sjamaan”. Zo ben ik ook geen “schoonheidsspecialiste” en toch  wel, maar zie daar maar eens een ander woord voor te vinden. Ik ben ik…..niet meer en niet minder…..geen titel…..geen naam…..gewoon ik….ik die wil helpen, ondersteunen, begeleiden, delen, leren….en dat voelt goed….heel goed. Dat is wie ik ben.

Een Sjamaan gaat ervan uit dat alles een ziel heeft, de bomen, de stenen, de dieren en ja, ook de mensen. Ook woorden hebben bezieling. Daarom zeg ik hardop vanuit mijn ziel: Ik ben een aspirant Sjamaan en sta aan het begin van mijn ontwaken. Een Sjamaan is graag in stilte in de natuur en voelt zich het meest thuis in de natuur en je bent een brug tussen natuur en cultuur. De Sjamaan is een tolk, hij of zij ervaart dat de natuur spreekt. Omgeven door natuur ontvangt de Sjamaan de meeste informatie. 
Dat stukje mag ik opnieuw gaan vinden, ik ging natuurlijk altijd met mijn hond op pad, de natuur in. Nu bijna niet meer, omdat ik mijn maatje ontzettend mis, maar ik denk ook dat ik bang ben (was) voor de stilte en inzichten als ik alleen ga. Maar nu, na deze 2 weken ben ik niet langer bang meer en ga met mijzelf (en met mijn drum) op pad de natuur in (als het weer een beetje beter weer wordt).
Ik heb mijn leraren gevonden. Er mag nog veel in mij wakker gemaakt worden. En al deze kennis waar ik straks bij kan heb ik nodig om de complementaire behandelingen te schrijven en Wikkelcare verder door te ontwikkelen.

Woorden krijgen een betekenis als je ze uitspreekt. Zo sprak ik ook Huid en Kruid uit gisteren. Zo bijzonder wat er toen gebeurde! Ineens ging ik voorbij de hokjes, voorbij mijn eigen beperkingen: De huid van het gezicht. Nee!!! Natuurlijk niet alleen!!! De hele mens is bedekt met huid waar ook weer een kruid voor is!
Nu, na deze 2 weken bankhangen, tijd teveel om onder de films ook mijn hele documentenbox af te struinen, was ik zo maar ineens gisteren bezig met mijn website van Huid en Kruid. Daar moesten de complementaire behandelingen op voor we 2023 in zouden gaan. Heel spannend maar ik heb er alle vertrouwen in dat ik degene ga vinden die deze behandelingen nodig hebben en dat de mensen die mijn behandelingen nodig hebben mij gaan vinden. 

Niet voor niets is mijn lichaam zo in protest gegaan….
Het is nu tijd om te gaan doen wat ik wil doen en mag en durf ik eindelijk zeggen: “Hier ben ik en ik kan je helpen”.
En dat voelt als een bevrijding…

P.S. In het volgende blog zal ik je uitleggen wat een Woolie is en waarvoor.